Marcowe wieczory w Teatrze Wielkim

 

Opera poznańska przygotowała dla pracowników Fundacji UAM oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza wiosenne propozycje w promocyjnej cenie 30 zł w ramach akcji „Wieczór UAM w Teatrze Wielkim”

• 01.03. godz. 18.00 NAPÓJ MIŁOSNY
• 10.03. godz. 19.00 TRAVIATA
• 14.03. godz. 19.00 TROJAn
• 15.03. godz. 18.00 TROJAn

Aby skorzystać z promocji należy przy zakupie biletu w kasie podać hasło „Fundacja UAM”. Do zakupu promocyjnych biletów uprawnieni są pracownicy Fundacji UAM oraz wszyscy pracownicy i doktoranci UAM.

OPIS SPEKTAKLI:

NAPÓJ MIŁOSNY
Napój miłosny należy do najwyżej cenionych oper Donizettiego. Jest to komiczna opowieść o miłości, nieoczekiwanym spadku, dziwności ludzi i ich uczuć oraz o mocy wina udającego eliksir miłosny. Przy okazji także opowieść o tym, jak korzystając z owej dziwności ludzi zrobić dobry interes na sprzedaży takiego wina. Ma w sobie specyficzną siłę opery komicznej z jej zdolnością do zarazem życzliwego i pozbawionego skrupułów obnażania śmieszności powagi. Dołóżmy jeszcze cztery arie-przeboje i łatwo zrozumieć wierność publiczności względem Napoju miłosnego.

TRAVIATA
Literatura francuska to obok Szekspira główne źródło inspiracji Verdiego. W Traviacie jest to oczywiście Dumas (syn) i jego Dama kameliowa, dzieło znane ze swej „niemoralności”. Dla kościoła anglikańskiego było ono nie do przyjęcia. Odradzał on swym wiernym oglądanie tej opery. Wątpliwości Anglików zaniepokoiły też Amerykanów, ale ci, wciąż jeszcze przerażeni Don Giovannim, uznali, że w porównaniu z Mozartem, Verdi to sama niewinność. We Włoszech zmartwienia były za to zupełnie innego rodzaju. Fanny Salvini-Donatelli jako Violetta została wygwizdana przez publiczność: niewiarygodna, zbyt zaawansowana wiekiem, z nadwagą. Nie wspominano natomiast o moralności.
Warto więc wybrać się na Traviatę, aby samodzielnie sprawdzić, jak czy w XXI w. opera ta nadal pozostaje niemoralna?

TROJAⁿ
Bohaterowie, których dobrze znamy – Achilles, Hektor, Agamemnon, Parys, Odys. I ona – podobno najpiękniejsza – Helena. Choreografia Viktora Davydiuka, stworzona do nowej kompozycji Gabriela Kaczmarka, to próba wyrażenia poprzez taniec bezwzględności i okrucieństwa walki, a także bólu i rozpaczy po zmarłych, którzy nie chcą odejść. Twórcy, opowiadając jedną z najbardziej znanych historii o długoletnim konflikcie, mierzą się z problemami aż nadto obecnymi w naszej rzeczywistości. Jaka jest cena walki? Kto i o co ją toczy? Po której stronie jesteśmy – ofiary czy kata? Muzyka skomponowana specjalnie na potrzeby spektaklu, odtwarzana z nagrania wykonanego przez Orkiestrę Teatru Wielkiego w Poznaniu, z symultaniczną warstwą instrumentalną zaadaptowaną komputerowo.